Na een baan te hebben gehad in een sector die helemaal niet bij me paste (advocatuur), waarin ik voor mijn gevoel constant hoorde wat ik niet goed deed, had mijn zelfvertrouwen een flinke deuk gehad. Ik was toe aan een vast contract, maar kreeg geen contract en ik denk dat we allemaal blij waren dat we van elkaar af waren. Toch viel ik in een gat en raakte in een flinke depressie.
Het duurde nog zeker anderhalf jaar, zonder inkomen, tot ik het gevoel kreeg uit de depressie te klimmen. Ik had via het UWV wel contact al met Els van SARA Werkt, ze heeft me fantastisch opgevangen tijdens het worstelen en gaf me alle ruimte om de tijd te nemen op te knappen. Toen het weer-willen-werken-virus begon te kriebelen hebben we samen gekeken naar wat ik zou willen, wat ik zou kunnen en waaraan werk zou moeten voldoen om het vol te kunnen houden.
Els stuurde me vacatures, maar bij de meeste dacht ik: dat kan ik toch helemaal niet? Els gaf me het vertrouwen dat ze alleen de vacatures stuurde waarvan zij het gevoel had dat ik dat echt wel zou kunnen. Zo kwam ze na een tijdje met een vrijwilligersplek bij SIW. Ik had er nog nooit van gehoord en kon op een zaterdag komen kijken bij een informatiemiddag van de stichting. Mijn contactpersoon was wat later en ik heb toen geholpen met thee & koffie, tafels schuiven, de boel aankleden en beetje kletsen met de mensen die er al werkten. Toen mijn contactpersoon zich afvroeg of ik nog was geweest, gaf iemand hem aan dat ik al aan de slag was. Na een gesprekje werd ik de maandag erop al gebeld of ik dinsdag kon beginnen. En zo begon mijn vrijwilligersbaan bij SIW.
Het was zeker even wennen. De sfeer was 180 graden anders dan dat wat ik gewend was. Dit voelde echt als een warm bad. Ik leerde de organisatie kennen en de mensen die ervoor werkten en ik moet zeggen dat ik zelden zulke leuke collega’s heb gehad. Op het begin durfde ik geen e-mail te schrijven zonder deze te laten controleren. Ik werd gevraagd naar mijn mening over zaken, ook al dacht ik dat dat mij niet aanging. Ik hoorde er gewoon helemaal bij. En dat was echt een heerlijk gevoel. Ik kreeg ook een training over persoonstypen (rood, groen, blauw) en leerde anders naar mijn vorige baan te kijken. Leerde me kijken naar wat ik nodig heb om goed te kunnen functioneren en hoe ik om kon gaan met anderen. Dat heeft me ook erg geholpen. En ik mocht nieuwe dingen uitproberen, mezelf zijn. En dat dat genoeg is.
Ik had zonder deze vrijwilligersbaan nooit het zelfvertrouwen gehad om te durven solliciteren naar mijn huidige baan. En zonder Els had ik dit werk dus ook niet gehad. En dankzij mijn lieve collega’s, maar dat had ik al gezegd.